Betaglukan jest błonnikiem rozpuszczalnym. Ten występujący także w mchu islandzkim (Cetraria islandica) biopolimer tworzy bardzo lepkie i zarazem odporne na wszystkie enzymy oraz kwas solny żele. Powleka i wnika w śluzówkę jelit, zachowuje się jak płynny opatrunek, a jednocześnie spowalnia i blokuje procesy wchłaniania. Wysoka lepkość betaglukanu utrudnia enzymom penetrację treści pokarmowej. Część pokarmu nie jest trawiona, część pozostaje niewchłonięta. Betaglukan utrudnia też syntezę i przyswajanie cholesterolu i tłuszczy, zmniejsza ilość przyswojonej glukozy, a także opóźnia moment pojawienia się piku cukrowego. Obniża efektywną kaloryczność oraz indeks glikemiczny posiłku.

 

Bardzo cenną cechą betaglukanu pochodzącego z owsa są jego właściwości prebiotyczne. Betaglukan jest pożywką dla bakterii probiotycznych, pod wpływem których ulega częściowemu rozpadowi w świetle jelita grubego. W procesie rozpadu powstają kwasy organiczne tj. octowy, butyrylowy (masłowy) oraz propionowy (etanokarboksylowy) mające bardzo istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania jelita grubego. Kwas propionowy ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i pleśniobójcze (używany jest jako spożywczy środek konserwujący E-280), zaś kwas butyrylowy stymuluje układ odpornościowy jelita grubego oraz hamuje rozwój bakterii kancerogennych. Uzupełnienie diety w zawarty w Betavenie betaglukan zmniejsza w organizmie ilość cholesterolu oraz glukozy zamienianej na substancje zapasowe.

 

 

 

INDEKS GLIKEMICZNY

​ 

Szybkość podnoszenia się poziomu glukozy we krwi oraz jej maksymalna wartość zależą nie tylko od ilości spożytego cukru ale także od rodzaju produktu. Określa to indeks glikemiczny (w skrócie-IG), który klasyfikuje produkty na podstawie ich wpływu na poziom glukozy we krwi po ich spożyciu. Produkty o wysokim IG gwałtownie podnoszą poziom cukru we krwi (linia czerwona ciągła), co wywołuje adekwatną odpowiedź insulinową (linia czerwona przerywana), czyli wprowadzenie do krwi proporcjonalnej ilości insuliny. Insulina wycofuje glukozę zapobiegając niebezpiecznej dla życia hiperglikemii i zamienia ją na glikogen, substancję zapasową. Szybki wzrost poziomu insuliny po spożyciu posiłku mającego wysoki IG, prowadzi często do zaniżenia poziomu cukru i pojawieniu się wtórnego uczucia głodu.

 

Uzupełnienie diety w betaglukan obniża skutecznie IG posiłku a w konsekwencji także odpowiedź insulinową.

 

Dodatek betaglukanu do posiłku spowoduje, że maksymalny poziom glukozy będzie niższy i pojawi się później, przez co mniejsza ilość glukozy będzie zmagazynowana i zamieniona na substancje zapasowe. Kolejna zaleta to wydłużenie czasu dostępności wchłoniętej glukozy przed zamianą jej na substancje zapasowe i wydłużenie w czasie uczucia sytości.

 

 

​ 

Na wykresie przedstawiono poziom glukozy we krwi po spożyciu takiego samego posiłku uzupełnionego w betaglukan (linia niebieska ciągła) oraz odpowiedź insulinową (linia niebieska przerywana).

 

 

CUKRZYCA

​ 

Jest to metaboliczna, przewlekła choroba, spowodowana brakiem lub nieprawidłowym działaniem hormonu wytwarzanego w trzustce - insuliny. Charakterystycznym objawem cukrzycy jest hiperglikemia - podwyższone stężenie glukozy we krwi. W Polsce na cukrzycę choruje ok. półtora miliona osób, co jest liczbą ogromną.

 

Przy cukrzycy bardzo ważna jest odpowiednia dieta. W wyborze produktów stosowanych w codziennej diecie ważną rolę odgrywa indeks glikemiczny (IG), określający wpływ poszczególnych produktów żywieniowych na poziom cukru we krwi po ich spożyciu. Produkty o najwyższym IG (wyższy lub równy 70), najbardziej podnoszą poziom glukozy we krwi. Dieta cukrzyka to dieta oparta przede wszystkim na produktach o niskim IG.

 

Przy komponowaniu codziennej diety chorzy na cukrzycę powinni brać pod uwagę, iż każda obróbka żywności oraz jej czas podwyższają jej IG. Dlatego najzdrowsze w diecie cukrzycy jest spożywanie produktów nie przetworzonych. Korzystny wpływ działania Betavenu w codziennej diecie przy cukrzycy to właśnie zmniejszanie IG potraw.

 

 

CHOLESTEROL REDUKCJA

​ 

Spożywanie 20 gramów Betavenu, czyli około 6 gramów czystego betaglukanu dziennie przez sześć tygodni umożliwia redukcję całkowitego poziomu cholesterolu o około 20% u osób mających wysoki cholesterol.

 

Wg WHO redukcja poziomu cholesterolu o 20% zmniejsza ryzyko zawału serca o 50%!

 

Zawartość betaglukanu w Betavenie jest 6-cio krotnie wyższa niż w otrębach owsianych* i 10-cio krotnie wyższa niż w płatkach owsianych co oznacza, że 20g (36 kcal) Betavenu, zawiera tyle samo betaglukanu co 120g (480 kcal) otrąb owsianych lub 200g (700 kcal) płatków owsianych.

 

Główny mechanizm powodujący obniżanie poziomu cholesterolu po spożyciu betaglukanu polega na zmniejszeniu absorpcji kwasów żółciowych co powoduje usuwanie steroidów z organizmu a w konsekwencji intensyfikację rozpadu cholesterolu oraz zmniejszenie jego syntezy z lipoprotein. Ponadto emulgujące właściwości betaglukanu powodują zmniejszenie wchłaniania tłuszczu z pokarmu oraz ograniczają wtórną resorpcję cholesterolu w jelicie grubym. Kolejną korzystną cechą betaglukanu jest obniżenie indeksu glikemicznego pokarmu co przyczynia się do obniżenia odpowiedzi insulinowej i zmniejszenia ryzyka syntezy cholesterolu w wątrobie z glukozy. Miażdżyca jest chorobą, która może się cofnąć jeśli zmieni się złe nawyki żywieniowe. Jednym z nich jest prawidłowa dieta redukująca w organizmie cholesterol ldl. Codzienna dieta z dawką Betavenu zmniejsza poziom cholesterolu co wpływa korzystnie na zmiany miażdżycowe.

 

*Wg AACC (Amerykańskie Stowarzyszenie Chemików Zbożowych) otręby owsiane są produktem żywnościowym otrzymanym przez wielokrotne sortowanie rozdrobnionego, obłuszczonego ziarna owsa lub płatków. Uzysk otrąb nie powinien być wyższy niż 50% w stosunku do masy surowca wyjściowego, otręby powinny zawierać minimum 5% betaglukanu oraz 16% błonnika całkowitego. Podobna norma obowiązuje np. w Niemczech. W Polsce nie obowiązuje żadna norma dotycząca parametrów otrąb owsianych!

 

 

NADWAGA

​ 

Nadmiar cukru, który pojawia się po spożyciu posiłku insulina zamienia na glikogen, który jest najprostszą formą zapasową glukozy (odpowiednik skrobi występującej w roślinach). Glikogen magazynowany jest w wątrobie - ok. 70g i mięśniach - ok. 250g. Wątroba jest małym buforem, którego głównym celem jest gromadzenie cukru po posiłku i uwalnianie go pomiędzy posiłkami tak aby utrzymać stały poziom. Glikogen mięśniowy (zmagazynowany w mięśniu) jest zapasem cukru zużywanym wyłącznie podczas wysiłku fizycznego. Jeżeli zapas glikogenu nie jest wykorzystany, a spożywamy kolejną porcję węglowodanów, insulina indukuje zamianę nadmiaru cukru na tkankę tłuszczową. Synteza w tkance mięśniowej powoduje gromadzenie trójglicerydów w mięśniach, czyli powstawania i odkładania się tkanki tłuszczowej natomiast synteza inicjowana w wątrobie generuje frakcję lipidową VLDL co bezpośrednio powoduje wzrost poziomu triglicerydów oraz cholesterolu we krwi. Wszystkie opisane przemiany zachodzą pod wpływem insuliny ale pamiętajmy, że insulina pojawia się wyłącznie w konsekwencji spożytego posiłku w ilościach proporcjonalnych do jego indeksu glikemicznego.

 

​ 

Na wykresie przedstawiono w uproszczeniu przemianę glukozy w substancje zapasowe. Linia czerwona to poziom glukozy po spożyciu posiłku o wysokim indeksie glikemicznym, zaś zakreskowane na czerwono pole przedstawia nadwyżkę glukozy. Duża ilość glukozy nie może być zmagazynowana wyłącznie w postaci glikogenu i zamieniana jest także na tłuszcze, trójglicerydy i cholesterol. Linia niebieska to poziom glukozy po uzupełnieniu tego samego posiłku w betaglukan. Obniżony indeks glikemiczny posiłku zmniejsza nadwyżkę glukozy i umożliwia ulokowanie jej w buforze wątrobowo - mięśniowym w postaci glikogenu, bez ryzyka zamiany na tkankę tłuszczową, trójglicerydy czy cholesterol. Linią zieloną przerywaną zaznaczono bieżące potrzeby energetyczne, czyli aktywność fizyczną. Zwiększenie aktywności fizycznej, czyli przesunięcie linii odpowiednio wyżej oznacza w każdym przypadku redukcję ilości glukozy przetwarzanej na substancje zapasowe.

 

Uzupełnienie diety w betaglukan istotnie zmniejsza ilość glukozy zamienianej na substancje zapasowe oraz , będące przyczyną wielu schorzeń układu pokarmowego.

 

Jakie mogą być tego konsekwencje? Nadwaga lub też inaczej zwana otyłość może bardzo często prowadzić do zaburzeń układu pokarmowego zarówno u dzieci jak i osób starszych. Nieproporcjonalne spożycie kwasów tłuszczowych w połączeniu z cukrami oraz białkiem (aminokwasy) bardzo często może prowadzić do poważnych zaburzeń. Utrzymywanie nieodpowiedniej wagi ciała może się przyczynić do zapalenia guzków krwawniczych z powodu braku ruchu osób dotkniętych nadwagą. Hemoroidy z powodu ciężkich powikłań mogących powodować bardzo poważne schorzenia w przyszłości nie powinny być leczone jedynie poprzez zwiększoną aktywność ruchową i utrzymywaniem odpowiedniej diety. Bardzo ważne jest tutaj leczenie pod okiem lekarza - specjalisty. Kolejnym problemem na który mogą się natknąć osoby które posiadają zwiększony współczynnik tłuszczu w stosunku do masy ciała może być kamica woreczka żółciowego. Bardzo często rozwój tej choroby przebiega bezobjawowo, do momentu kiedy kamienie rozrosną się do dość dużych rozmiarów uniemożliwiających ich podstawowe leczenie. W tym momencie zjedzenie tłustej potrawy czy też powstanie sytuacji stresogennej może być przyczyną bólu woreczka żółciowego. Prowadzić to może do jego niewydolności, zapalenia i co za tym idzie zmniejszenie produkcji żółci wspomagającej trawienie w układzie pokarmowym. Dalszymi powikłaniami występującymi jako objaw nadwagi mogą być zaparcia u osób w wieku dojrzałym, jak i bardzo bolesne u dzieci, wywoływane bardzo często poprzez nieprawidłową dietę. Z naukowych analiz wynika że dzieci odżywiające się w sposób nieodpowiedni, przekarmiane, których dieta bardzo często zawiera nagromadzone związki cukrów, jest przyczyną wielu objawów zaparć i późniejszych problemów żołądkowo jelitowych. Bardzo często profilaktyką wielu współczesnych chorób cywilizacyjnych jest właśnie utrzymanie podstawowej masy ciała oraz współczynnika BMI (Body Mas Index) szczególnie u dzieci.

 

Betaven stosowany w codziennej diecie pomaga w walce z nadwagą i otyłością.

 

 

NOWOTWÓR JELITA GRUBEGO

​ 

Według Światowej Organizacji Zdrowia nowotwory stanowią główną przyczynę zgonów na świecie. Oszacowano, że w 2009 roku spośród 57 mln odnotowanych zgonów ponad 13% (ok. 7,6 mln) spowodowanych było chorobą nowotworową. W światowych statystykach niechlubny prym wiodą: rak płuc, sutka, jelita, żołądka i prostaty. Niestety sytuacja w Polsce odzwierciedla globalne trendy - każdego roku diagnozuje się ponad 150 000 nowych przypadków, a na każde 100 000 rodaków przypadają 244 zgony wywołane nowotworami.

 

Struktura zachorowań wskazuje, że drugim najczęściej rejestrowanym rodzajem nowotworu w Polsce wśród kobiet (po raku sutka) i mężczyzn (po nowotworze płuc) jest nowotwór jelita grubego. Na ten rodzaj nowotworu każdego roku zapada ponad 6600 kobiet oraz 8500 mężczyzn, co z kolei staje się przyczyną śmierci ponad 9000 osób rocznie! Dane jednoznacznie wskazują, że jest to choroba występująca często i obarczona wysokim wskaźnikiem umieralności. Co więc warto robić by się przed nią ustrzec? Odpowiedź jest prosta - mądrze się odżywiać i nie zapominać o odpowiedniej dziennej dawce błonnika pokarmowego.

 

Warto wiedzieć, że ten rak należy do tzw. chorób cywilizacyjnych. Eksperci jednoznacznie wskazują, że główną jego przyczyną są: nieprawidłowy sposób żywienia się oraz niski poziom aktywności fizycznej. Dieta oparta na produktach wysoko przetworzonych, bogatych w tłuszcze i cholesterol, ze znikomym udziałem warzyw, owoców oraz produktów pełnoziarnistych jest uboga w błonnik pokarmowy. Niedobór błonnika prowadzi do zaburzeń perystaltyki jelit co sprzyja zaparciom. Częste zaparcia zwiększają ryzyko rozwoju guzków krwawniczych, żylaków jelit (tzw. hemoroidy) oraz uchyłkowatości jelit - niestety wszelkie zmiany w pracy i strukturze błon śluzowych jelit mogą inicjować procesy nowotworowe.

 

W licznych badaniach wykazano istotną zależność między niską zawartością błonnika pokarmowego w diecie a wzrostem ryzyka rozwoju raka jelita grubego. Sugeruje się, że podwojenie spożycia błonnika pokarmowego w dietach osób, które spożywają go w znikomych ilościach może obniżyć ryzyko rozwoju tego raka nawet o 40%!

 

Włókno pokarmowe, w tym betaglukan (rozpuszczalna frakcja błonnika), ma duży wpływ nie tylko na prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego, ale okazuje się także składnikiem żywności o niebagatelnym działaniu antynowotworowym. Sztandarową właściwością betaglukanu jest tworzenie w świetle przewodu pokarmowego żelowych struktur, dzięki czemu wiązać mogą wiele substancji, także tych potencjalnie kancerogennych. Dodatkowo, betaglukan otrzymywany z owsa selektywnie stymuluje wzrost bakterii probiotycznych (pełni funkcję prebiotyka), głównie Bifidobacterium bifidus i Lactobacillus rhacemosus, które chronią przez rozwojem zmian nowotworowych w jelitach.

 

Ponadto, betaglukanom przypisuje się zdolność do obniżania stężenia cholesterolu całkowitego i triglicerydów we krwi oraz regulacji poposiłkowej glikemii (poziom cukru we krwi po posiłku), dzięki czemu odgrywają istotną rolę w profilaktyce i terapii chorób układu krążenia i cukrzycy typu 2.

 

Godnym uwagi jest fakt, że Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oficjalnie potwierdził zależność między włączeniem betaglukanu występującego w owsie do zrównoważonej diety a istotnym zmniejszeniem stężenia cholesterolu całkowitego i cholesterolu frakcji LDL, co jednocześnie prowadzi do obniżenia ryzyka rozwoju chorób serca. W związku z tym, zgodnie z Rozporządzeniem Komisji Europejskiej z 2011 (1160/2011) roku dopuszczalne jest umieszczanie na etykietach produktów zawierających betaglukan z owsa informacji o ich korzystnym wpływie na poziom cholesterolu we krwi. Mówiąc prościej, rozporządzenie to oznacza nic innego jak fakt, że na półkach sklepowych pojawią się produkty z betaglukanem, wraz z informacją:

Wykazano, że betaglukan występujący w owsie obniża/redukuje poziom cholesterolu we krwi.

Wysoki poziom cholesterolu jest czynnikiem ryzyka rozwoju choroby wieńcowej serca (http://www.pis.gov.pl/userfiles/file/akty_prawane_2/1160_2011.pdf). Efekt ten uzyskać można przy spożyciu przynajmniej 3g betaglukanu z owsa dziennie. Warto wiedzieć, że producent ma prawo umieścić tak sformułowane oświadczenie wyłącznie wtedy, gdy produkt w 1 porcji dostarcza co najmniej 1g betaglukanu pochodzących z owsa. Wykazany wielokierunkowy i pozytywny wpływ jaki betaglukan z owsa wywiera na organizm człowieka pozwala traktować go jako składnik żywności, którego regularne stosowanie istotnie zmniejsza ryzyko rozwoju chorób cywilizacyjnych dietozależnych, takich jak: nadwaga i otyłość, miażdżyca, cukrzyca oraz nowotwory jelita. Głównym źródłem betaglukanu w diecie jest owies oraz przetwory owsiane (otręby, płatki, błonnik owsiany w proszku).

 

 

DIETA

​ 

Coraz więcej ludzi boryka się z otyłością, zaś w odpowiedzi na ten problem na rynku pojawiły się specyfiki na odchudzanie: tabletki i kapsułki, o bardzo różnym sposobie działania. Część z nich jest nieszkodliwa, oparta na naturalnych składnikach, ale są i takie które mogą wpływać negatywnie na organizm i zdrowie.

 

Są także diety odchudzające, jak np. popularna dieta kopenhaska - dieta odchudzająca, której celem jest szybkie pozbycie się nadwagi. Pozbywamy się zbędnych kilogramów, po czym wracamy do utrwalonych wcześniej nawyków żywieniowych , a zbędne kilogramy wracają. Jesteśmy w punkcie wyjścia - szukamy następnej diety na odchudzanie.

 

Dla osób, mających dużą nadwagę, które cierpią na otyłość, dieta odchudzająca jest koniecznością - natomiast jest to już leczenie u specjalisty, zaś dieta jest jednym z czynników pozwalających wrócić do prawidłowej wagi. Nigdy nie jest to dwutygodniowa dieta - cud, zaś po powrocie do zdrowia pacjent nadal stosuje dietę - zdrową, nie wracając do sposobu odżywiania, który doprowadził do otyłości. Termin 'dieta' często kojarzy z odchudzaniem. Tymczasem jest to synonim 'sposobu odżywiania'. Właściwie, ma jeszcze szersze znaczenie - z greckiego 'diaita' - to 'styl życia'.

 

Czy diety odchudzające to zdrowe diety? Co to jest 'zdrowa dieta'?

 

To taka dieta, która dostarcza naszemu organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych, do jego prawidłowego funkcjonowania. Jest tez ważne, aby składniki były dostarczone w odpowiednich proporcjach oraz odpowiednim zestawieniu. Jeśli organizm ma zapewnioną dostawę wszystkiego czego potrzebuje - pozostaje w zdrowiu. Oznacza to, że zachowuje także stałą, odpowiednią wagę ciała - tkanka tłuszczowa nie odkłada się, ale na bieżąco jest spalana. Betaven w  zdrowej diecie zapobiega odkładaniu się tkanki tłuszczowej.